Η παρούσα έρευνα εξετάζει τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις που σχετίζονται με την ενσωμάτωση της Εκπαίδευσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ) και της Παγκόσμιας Εκπαίδευσης του Πολίτη (GCE) στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και παρουσιάζει με σαφήνεια τα βασικά σημεία και τις προοπτικές της εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα σχετικά με την GCE και την ΕΑΑ. Αναλύει το θεσμικό, πολιτικό και παιδαγωγικό πλαίσιο της χώρας, σε συμφωνία με τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η Εκπαίδευση για την Αειφορία, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και η Εκπαίδευση του Πολίτη προσεγγίζονται ως αλληλένδετοι τομείς που συντελούν στη διαμόρφωση ενημερωμένων, υπεύθυνων και ενεργών πολιτών. Η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια, μέσα από την αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών, την εισαγωγή των “Εργαστηρίων Δεξιοτήτων”, τη θεσμική λειτουργία των Κέντρων Εκπαίδευσης για την Αειφορία (ΚΕΑ) και τη στήριξη εκπαιδευτικών μέσω οδηγιών και επιμορφωτικών εργαλείων. Ωστόσο, η έρευνα αναδεικνύει και σημαντικές προκλήσεις: τη διασπορά των πρωτοβουλιών, τη θεσμική ασυνέχεια, την ανάγκη επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών και την περιορισμένη διατομεακή συνεργασία. Καταγράφεται η ανάγκη για συστηματική και συντονισμένη πολιτική στρατηγική, με στόχο την ενσωμάτωση της GCE και της ΕΑΑ στο σύνολο της εκπαίδευσης – από το νηπιαγωγείο έως τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
